Als je kind verdriet heeft |
| Kinderen en rouw; het is een natuurlijke reactie van ouders om hun kind(eren) te beschermen tegen pijn en verlies. Toch kunnen wij niet voorkomen dat kinderen in hun jonge leven worden geconfronteerd met zoiets ingrijpends als de dood. Een mens bezit het vermogen boven zichzelf uit te stijgen en de kracht te vinden een verlieservaring te verwerken. En ook kinderen en jongeren bezitten die kracht. Het is belangrijk om de gevoelens van dit verlies te herkennen en hieraan uitdrukking te geven. Dit geldt voor kinderen en jongeren evenzeer als voor volwassenen. |
 |
Kinderen kunnen we helpen door hen eerlijk te informeren over de dood en door hun vragen te beantwoorden. Het is belangrijk dat ze leren omgaan met hun emoties en angsten zonder hen te forceren en door hen vrij te laten in het maken van hun eigen keuzes.
|
Hoe reageren kinderen? |
Dat is afhankelijk van hun leeftijd. *Baby’s (ook ongeboren) en peuters hebben nog geen besef van levende en dode dingen en mensen. Toch voelen ze spanningen en emoties, waarop ze vaak lichamelijk reageren.Laat het kindje voelen dat jij of iemand anders er voor hen bent, biedt veilige gevoelens. *Kleuters kennen wel het verschil tussen leven en dood, maar weten niet goed wat dood-zijn inhoudt, begrijpen het niet en hopen dat het ‘over’ gaat. *Kinderen van 6-9 jaar hebben nu de mogelijkheid om te begrijpen, maar zijn nog niet in staat om met alles om te gaan. Het is verwarrend en daardoor beangstigend. In deze tijd stappen ze over van magisch naar concreet denken. *Kinderen van 9-12 jaar weten dat mensen, dieren en planten leven en dood gaan. Ze zijn minder afhankelijk van de volwassenen, willen niet kinderachtig zijn. Helaas vertonen ze soms als reactie op het verdriet lastig en opstandig gedrag. *Kinderen van 12 jaar en ouder weten dat iedereen eens doodgaat. In deze levensfase houden ze zich volop bezig met hun eigen ontwikkeling, stellen vragen over de zin van leven en dood en kunnen dit proces niet even stopzetten. Hierdoor lijkt het soms alsof ze helemaal geen verdriet hebben. Later, soms veel later, komt het toch, maar wordt dan helaas niet altijd als verliesverwerking gezien. Om over alles te kunnen praten op het moment dat het kind erom vraagt of wanneer je alles nog eens rustig wilt bekijken, is het verstandig om een video te laten maken van de hele ceremonie. Deze kun je dan op elk willekeurig moment terugkijken, samen met de kinderen of alleen. |
Wij als mens
Uitvaartbegeleiding De Stilte - 0183 – 35 40 39 - info@de-stilte.com
