Het eerste gesprek
Een zoon belt rond een uur of acht ‘s avonds dat zijn vader zojuist is overleden. Tijdens dit telefoongesprek vertelt hij ook over het overlijden van zijn moeder zes maanden eerder en hun ontevredenheid achteraf over de kosten en de uitvaartondernemer. Binnen enkele tellen wordt mij duidelijk dat ze nu op voorhand duidelijkheid willen over de kosten en dat ze (terecht) argwanend zijn naar mij als uitvaartonderneming en mijn ‘goede bedoelingen’.

Een tikkeltje zenuwachtig door de duidelijkheid van het telefoongesprek vraag ik of het goed is dat ik eerst vanavond een overzicht uitwerk van de kosten op basis van hun wensen? Hun vader verblijft op dat moment in het tehuis waar hij al jaren woont. De familie vindt het goed dat we morgenochtend eerst kennismaken.
Die avond werk ik alle mogelijke scenario’s uit en zet zoveel mogelijk kosten op een rij voor deze begrafenis. En de volgende ochtend ga ik, met mijn nieuwe collega die het vak wil leren, enigszins onzeker naar het huis van een dochter. Daar zitten dochter en zoon met hun beide partners aan de keukentafel en stap voor stap nemen we de verschillende kosten en mogelijkheden door. Terloops komt er een bestaand graf ter sprake en in overleg met de kinderen zoek ik bij de gemeente uit of een bijzetting in dit graf van hun grootouders mogelijk is.

Uiteindelijk blijkt dit enkele uren later mogelijk waardoor er geen nieuw graf ‘gekocht’ hoeft te worden en de kosten aanzienlijk lager zullen zijn. Uiteindelijk gaat de klok richting lunchtijd en heb ik genoeg moed bij elkaar geraapt om te vragen of wij de uitvaart van hun vader mogen begeleiden? Want dit was al die tijd nog niet duidelijk uitgesproken en ik herinner mij hun argwaan van het telefoongesprek nog goed.
Ze gaan gelijktijdig achterover zitten op hun stoel en kijken elkaar onderling aan. Dan beginnen ze te lachen en zeggen ze; ‘Natuurlijk!’ Waarbij ze aangeven dat dit op geen enkel vlak vergelijkbaar is zoals bij hun moeder en van binnen ben ik opgelucht en blij met hun reactie.
De rest van alle dagen hebben we oprecht genoten van elkaars openheid en directheid en tot op de dag van vandaag is deze uitvaart een mooie herinnering!
Terug
Wij als mens Tina Hakkesteegt Rebecca van de Vis Ina Schut Cora van der Waal Sophie de Waal Deborah Niesthoven Corrie den Hartog Ella Hakkesteegt Léonie Groen Werken bij? Arja van Bruchem
Uitvaartbegeleiding De Stilte   -   0183 – 35 40 39   -   info@de-stilte.com